ชเวขึ้นชกมวยสากลอาชีพครั้งแรกเมื่อ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2533 ชนะคะแนน ปาร์ค เซืองยอง ที่เกาหลีใต้ จากนั้นขึ้นชกชนะเป็นส่วนใหญ่ จนได้ครองแชมป์เกาหลีใต้รุ่นเฟเธอร์เวทเมื่อ 21 มีนาคม พ.ศ. 2536 ชนะคะแนน อัน บยุงแซ ป้องกันตำแหน่งได้ 1 ครั้ง ก็ขึ้นชิงแชมป์ OPBF รุ่นซูเปอร์เฟเธอร์เวทเมื่อ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2536 ชนะน็อค ลี อุนซิก ยก 3 ได้แชมป์มาครอง ป้องกันตำแหน่งได้ 1 ครั้ง ชเวก็เดินทางไปชิงแชมป์โลกรุ่นซูเปอร์เฟเธอร์เวท WBA เมื่อ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2538 ที่อาร์เจนตินา ซึ่งชเวเป็นฝ่ายชนะน็อค วิคตอร์ ฮูโก ปาซ ยก 10 ได้แชมป์มาครอง

หลังจากได้ครองแชมป์โลก ชเวขึ้นชกป้องกันตำแหน่งได้ต่อเนื่องถึง 7 ครั้ง ก่อนจะเสียแชมป์ไปเมื่อ 5 กันยายน พ.ศ. 2541 แพ้คะแนน ทากาโนริ ฮาทาเกยามา ที่ญี่ปุ่น หลังจากเสียแชมป์ ชเวขึ้นชกอีกเพียง 3 ครั้งใน พ.ศ. 2542 ก็หยุดชกมวยไปถึง 3 ปีกลับมาชกอีกครั้งใน พ.ศ. 2545 ซึ่งชเวขึ้นชกในญี่ปุ่นตลอด โดยชกชนะน็อคนักมวยชาวไทย 2 คนคือ เพชรเจริญ ว.สุรพล และ ศุภชัย ป.สุรศักดิ์ จากนั้น ชเวขึ้นชิงแชมปืโลกรุ่นซูเปอร์เฟเธอร์เวท WBC เมื่อ 13 มกราคม พ.ศ. 2546 แพ้คะแนน ศิริมงคล สิงห์มนัสศักดิ์ จากนั้น ก็แขวนนวมไป